Echinacea Kapsułki 30szt Optima

Układ oddechowy człowieka umożliwia dostarczenie tlenu do płuc i dalej – do wszystkich komórek ciała. Jednocześnie zapewnia oczyszczenie organizmu z dwutlenku węgla. Układ oddechowy człowieka jest skomplikowanym mechanizmem zapewniającym organizmom żywym skuteczną wymianę gazową z otaczającym je środowiskiem. Zbudowany jest z dróg oddechowych górnych oraz dolnych, w jego skład wchodzą też same płuca, a także przepona, będąca jedynym w swoim rodzaju mięśniem napędzającym proces wentylacji. 

Sprawnie działający układ oddechowy jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Każdy z jego elementów podatny jednak jest na liczne schorzenia, z których niektóre mają charakter lekki, powtarzalny, wręcz rutynowy (jak nieżyt nosa czy zapalenie gardła), inne zaś stanowią śmiertelne zagrożenie (nowotwory krtani czy płuc, ciężkie powikłane zapalenia płuc). 

Układ oddechowy umożliwia pobieranie tlenu z powietrza i dostarczanie go do płuc, a także usuwanie szkodliwego produktu przemiany materii, jakim jest dwutlenek węgla. Mechanizm oddychania polega na zasysaniu powietrza z otoczenia, do czego dochodzi na skutek rozszerzenia klatki piersiowej, zwiększenia objętości płuc i wytworzenia specyficznego podciśnienia. Dzieje się tak w efekcie skurczu przepony oraz niewielkich mięśni ulokowanych między żebrami. Mechanizmem odwrotnym jest wydech – czynnikiem sprawczym jest w tym przypadku rozkurcz wspomnianych mięśni. W czasie wdechu, w pierwszej kolejności powietrze trafia do jamy nosowej lub gardła, by w niedługim czasie poprzez drogi oddechowe dostać się do pęcherzyków płucnych. Tam następuje wymiana gazowa – tlen przedostaje się do cienkich naczyń włosowatych i dalej, wraz z krwią wędruje do wszystkich komórek ciała. Jednocześnie pęcherzyki odbierają dwutlenek węgla z krwiobiegu.

Podstawowy podział wyróżnia następujące elementy:

• górne drogi oddechowe:

1. nozdrza,

2. prze

Układ immunologiczny jest bardzo ważnym elementem naszego organizmu, ponieważ pozwala on nam funkcjonować w otaczającym środowisku. Dzięki jego aktywności możemy żyć w środowisku, w którym mamy styczność z potencjalnie niebezpiecznymi dla nas antygenami, jednak kontakt z nimi nie prowadzi do infekcji. Układ immunologiczny, zwany inaczej układem odpornościowym stanowi układ narządów, dzięki którym możliwe jest działanie mechanizmów odporności.

Najprościej mówiąc, jest to układ, który stanowi pierwszą linię obrony przez różnego rodzaju infekcjami. Układ immunologiczny umożliwia nam prawidłowe funkcjonowanie w środowisk Układ immunologiczny ma zdolność rozróżniania komórek obcych od komórek własnych organizmu. W sytuacji patologicznej, może jednak dojść do sytuacji, gdy układ immunologiczny traktuje własne komórki jako wrogie, co może prowadzić do chorób autoimmunizacyjnych. Kolejną ciekawą cechą układu odpornościowego jest jego zdolność uczenia się. Cecha ta nazywana jest pamięcią immunologiczną. Polega na tym, że komórki układu odpornościowego zapamiętują antygeny, z którymi miały wcześniej do czynienia. W przypadku ponownego kontaktu z nimi, reagują znacznie szybciej i skuteczniej zapobiegają infekcji. Ta cecha wykorzystywana jest w szczepionkach, gdzie podaje się jeden lub kilka antygenów, które są wyizolowane z żywych, bądź też inaktywowanych drobnoustrojów, ich fragmentów lub produktów metabolizmu bakterii.

Chociaż zarówno wcześniejsza ekspozycja na dany antygen (przechorowanie) oraz szczepionka zapewniają wykształcenie pamięci immunologicznej, to jednak zastosowanie szczepienia jako profilaktyki zachorowań w przyszłości jest znacznie bezpieczniejsze, ponieważ nie prowadzi do wystąpienia infekcji, a tym samym nie wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań na skutek choroby. Układ immunologiczny budują pierwotne oraz wtórne narządy limfatyczne. Pierwotne narządy limfatyczne odpowiadają za rozwój limfocytów, a więc za ich różnicowanie z komórek macierzystych, podział, dojrzewanie oraz przemianę w czynne sprawnościowo komórki. Pierwotnym narządem lifatycznym jest grasica. Jest to narząd, w którym zachodzi dojrzewanie limocytów T (grasicozależnych) oraz szpiku kostnego. Co ciekawe,