Dzięki właściwościom leczniczym jakie cechują jeżówkę, powstają również plantacje tej rośliny. Wymagają pielęgnacji jedynie w postaci nawadniania i pozbywania się wokół nich chwastów. Sugeruje się też konieczność braku nasadzania innych roślin wokół nich, aby nie zostały przez nie zagłuszone. Mają piękne duże i trwałe kwiaty. Jeżówkę purpurową wyróżnia jak nazwa wskazuje purpurowy kolor kwiatów, które mają nastroszone płatki przypominające jeża (łac. echinos – jeż). Stąd też wywodzi swoją nazwę. Roślina ta wypuszcza długą pojedynczą łodygę, na szczycie której znajdują się kwiaty, kształtem podobne do rumianku. Liście jeżówki są duże, lancetowate z obu stron szorstkie. Okres kwitnienia jeżówki trwa od lipca do września. Wszystkie jeżówki cechują się właściwościami leczniczymi, z których najczęściej wykorzystywana jest jeżówka purpurowa. Właściwości lecznicze jeżówki, znane są od co najmniej kilkuset lat.

Echinacea, pochodzenie.

Echinacea (łac. echinacea purpurea), gdyż pod tą nazwą znana jest również jeżówka, pochodzi z Ameryki Północnej. W medycynie ludowej powszechnie stosowana była przez Indian. Lud Komanczów bardzo często stosował jeżówkę purpurową do leczenia dolegliwości gardła i na ból zębów. Inne plemię Indian – Siuksowie, używali jej jako lekarstwo na wszelkiego rodzaju stany zapalne, oraz jako roślinę pomagającą w leczeniu wodowstrętu (wścieklizny). Korzystano z niej również w przypadku ukąszeń węży i wspomagająco w trudno gojących się ranach. To właśnie dzięki Indianom, jeżówka dotarła do Europy i zaczęła być wykorzystywana na Starym Kontynencie jako roślina lecznicza. Sprowadzana była w postaci suszu z kwiatów z których przyrządzano napar.  Choć jej popularność nieco spadła wraz z wynalezieniem i rozwojem antybiotyków, to zawsze pozostawała w kręgu zainteresowań i znajdowała powszechne zastosowanie. Szczególne uznanie znalazła w USA, oraz zachodniej i centralnej części Europy tj. we Francji, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, ale także na Wyspach Brytyjskich i w krajach skandynawskich. W Polsce jej niezwykłe właściwości doceniono dużo później, bo dopiero w latach 90. XX wieku.

Jeżówka w ziołowej apteczce.

 W ziołolecznictwie wykorzystywane jest zarówno ziele, jak i korzeń jeżówki. Ziele może być ścinane podczas kwitnienia, lub po przekwitnięciu jesienią. Korzeń zaś, wykopywany może być jedynie po okresie kwitnienia, najlepiej późną jesienią.  Produkty z jeżówki są dostępne w postaci stałej m.in. kapsułek i tabletek oraz w formie płynnej tj. soków, syropów, wyciągów, nalewek i kropli. Często zakonserwowanych w alkoholu. Zdarzają się także jak przed laty produkty (susze) z kwiatów i korzeni jeżówki. Stosowane są one doustnie. Substancje czynne jeżówki znajdują się także, jako składniki w kremach, żelach, maściach i innych kosmetykach stosowanych na skórę. Wyciąg alkoholowy i wodny często używany jest zewnętrznie przy trudno gojących się ranach i problemach skórnych, takich jak egzema i łuszczyca.

Działanie i zastosowanie

Dobroczynne działanie jeżówki polega na pobudzaniu do działania makrofagów oraz białych krwinek odpowiedzialnych za odporność (leukocytów). Dzieje się tak, gdyż w jeżówce znajduje się bogactwo polisacharydów. Zawierają także liczne niezwykle potrzebne związki potrzebne do prawidłowego rozwoju i utrzymania zdrowia człowieka m.in. związki miedzi, żelaza, garbników, poliacetylanów, glikozydów, białek, kwasów tłuszczowych oraz witamin A, C, E.  Tak więc jeżówka, ma ogromny wpływ przede wszystkim na podniesienie odporności organizmu. Można powiedzieć, że wpływa korzystnie na „posprzątanie” naszego organizmu ze szkodliwych drobnoustrojów. Jej stosowanie skutecznie pomoże w zwalczeniu infekcji wirusowych i bakteryjnych. Działa przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, wzmaga przy tym proces pocenia się, dzięki czemu usuwa toksyny z organizmu. Skutecznie więc wspomoże leczenie chorób wywołanych za przyczyną wirusów, takich jak grypa i przeziębienie. Produkty na bazie jeżówki zwiększą również odporność na kolejne zakażenia wirusami i bakteriami. Jeżówka może być stosowana zarówno przez dzieci, jak również osoby dorosłe i w podeszłym wieku. Przy małych dzieciach w wieku przedszkolnym suplementacja powinna być poprzedzona konsultacją lekarską i dokładnym zapoznaniem się z treścią ulotki dołączonej do suplementu.

 Produkty z jeżówki purpurowej stosowane wewnętrznie to znakomici sprzymierzeńcy w nawracających infekcjach dróg moczowych. Jeżówka pomoże zarówno w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego, cewki moczowej, gruczołu krokowego u mężczyzn (prostaty), jak również w przypadku infekcji całych dolnych dróg moczowych i płciowych.  Leki i suplementy z wyciągu z jeżówki są z powodzeniem stosowane również w dolegliwościach związanych z przewodem pokarmowym. Działają wspomagająco w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej, gardła, przełyku , żołądka oraz jelit. Jeżówka stosowana jest także, jako pomocnik w walce z zapaleniem oskrzeli oraz zapaleniem ucha środkowego. Pomaga w zwalczaniu chronicznych zakażeń dróg oddechowych. Tak jak przed wiekami przez Indian w dalszym ciągu znajduje także zastosowanie jako produkt leczniczy w przypadku trudno gojących się ran, owrzodzeń i oparzeń. Wspiera ona osoby walczące z problemami z  trądzikiem. Ponadto chroni naszą skórę przed szkodliwym promieniowaniem UV i przeciwdziała powstawaniu zmarszczek. Jeżówka wykazuje też działanie stymulujące produkcję kolagenu w głębokich warstwach skóry, przez co bywa dla niej bardziej skuteczna, niż kremy stosowane zewnętrznie.  Jeżówka wykazuje także działanie przeciwgrzybicze, hamując ich rozwój.

Dobroczynne efekty związane ze stosowaniem suplementów na bazie jeżówki, są widoczne już po kilku tygodniach, zazwyczaj około 3-4 tygodni. Stosowana doustnie, nie powinna być używana dłużej, niż przez 10 dni codziennie, lub przez 20 dni, jeśli stosowana jest co drugi dzień.  Po takim czasie zalecane jest zastosowanie przerwy w jej stosowaniu. Liczne badania potwierdzają, że jest ona znakomitym wsparciem profilaktycznym w okresie jesienno-zimowym. Zaś w trakcie trwania choroby związanej z osłabieniem odporności w sposób znaczący wpływa, na krótszy okres trwania choroby. 

Z uwagi na fakt, że jeżówka w sposób znaczący podnosi naszą odporność, nie mogą jej stosować i nie jest przeznaczona dla osób po przeszczepach, gdzie celowo podawane są leki obniżające odporność, aby nie nastąpił odrzut przeszczepu. Szczególną też uwagę w jej stosowaniu powinny zachować osoby ze stwierdzonymi ciężkimi chorobami wątroby oraz przyjmujące leki immunopresyjne,  w tym cierpiące z powodu chorób autoimmunologicznych. Przeciwwskazaniem do stosowania jeżówki może być także białaczka, leukocytoza oraz rzadko już występująca gruźlica.

Z pełnym przekonaniem, można więc polecić jeżówkę każdej osobie, która w sposób naturalny i skuteczny zechce podnieść swoją odporność. 

Zobacz produkty z jeżówki.

Piśmiennictwo : 

https://www.doz.pl/czytelnia/a1242-Niezwykle_wlasciwosci_jezowki
https://www.projektoskop.pl/jezowka-purpurowa/’
https://wolna-polska.pl/wiadomosci/echinacea-jezowka-2014-01
https://portal.abczdrowie.pl/jezowka-purpurowa
https://parenting.pl/niesamowity-kwiat-na-odpornosc-jezowka
https://oczymlekarze.pl/raporty/3344-jak-dziala-uklad-odpornosciowy/5408-apteczka-na-odpornosc
Z. Nowak , Antybiotyki z apteki Pana Boga, Wydawnictwo AA, 2013
M. Goretti , Domowa Apteka , Żyj Zdrowo, Wydawnictwo Martel
https://www.academia.edu/29028251/ANTIVIRAL_ACTIVITY_OF_ECHINACEA_ECHINACEA_PURPUREA_